Studium
Biblijne
24 Potem rzekł Bóg: Niech wyda ziemia istotę
żywą według rodzaju jej: bydło, płazy i dzikie zwierzęta według rodzajów ich. I
tak się stało. 25 I uczynił Bóg dzikie zwierzęta według
rodzajów ich, i bydło według rodzaju jego, i wszelkie płazy ziemne według
rodzajów ich; i widział Bóg, że to było dobre.
26 Potem rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka na
obraz nasz, podobnego do nas i niech panuje nad rybami morskimi i nad ptactwem
niebios, i nad bydłem, i nad całą ziemią, i nad wszelkim płazem pełzającym po
ziemi.
27 I stworzył Bóg człowieka na obraz swój.
Na obraz Boga stworzył go. Jako mężczyznę i niewiastę stworzył ich. 28 I błogosławił im
Bóg, i rzekł do nich Bóg: Rozradzajcie się i rozmnażajcie się, i napełniajcie
ziemię, i czyńcie ją sobie poddaną; panujcie nad rybami morskimi i nad ptactwem
niebios, i nad wszelkimi zwierzętami, które się poruszają po ziemi!
29 Potem rzekł Bóg: Oto daję wam wszelką roślinę
wydającą nasienie na całej ziemi i wszelkie drzewa, których owoc ma w sobie
nasienie: niech będzie dla was pokarmem! 30 Wszystkim zaś
dzikim zwierzętom i wszelkiemu ptactwu niebios, i wszelkim płazom na ziemi, w
których jest tchnienie życia, daję na pokarm wszystkie rośliny. I tak się
stało.
31 I spojrzał Bóg na wszystko, co uczynił, a
było to bardzo dobre. I nastał wieczór, i nastał poranek - dzień szósty.
W pierwszym rozdziale Biblii znajduje się opis stworzenia. Nie odpowiada on
na wszystkie pytania, zrodzone z naszej ciekawości. Nie otrzymujemy odpowiedzi
na wszystko, co chcielibyśmy wiedzieć. Bóg objawił tyle, ile jest nam potrzebne
i dla nas dobre.
Cała opowieść o stworzeniu jest rodzajem anty mitologii. Biblia chce
przeciwstawić się wszelkim mitom mówiącym o powstaniu ziemi i życia. Wszystko,
co istnieje, nie powstało za sprawą skłóconych lub walczących ze złem bogów,
nie powstało przez przypadek ani też nie przez, trwające miliony lat, procesy.
Wszystko istnieje, ponieważ suwerenny wszechmogący i wieczny Bóg zdecydował i
stworzył. Istniejemy i cały świat istnieje tylko, dlatego, ponieważ Bóg tego chciał.
Bóg stworzył niebo, ziemię i wszystko, co na niej się znajduje w ciągu sześciu
dni. Stworzył niebo i ziemię (w. 1), stworzył zwierzęta (w. 21) i stworzył
człowieka (w. 27). Stworzył to przez słowo: powiedział i stało się. Stworzył
wszystko, co jest, ziemię, morze, kosmos, i żywe istoty.
Na końcu, Bóg stworzył człowieka. Słowa tu użyte są inne. Wcześniej
czytamy: niech zaroją się wody mrowiem
istot (w. 20), oraz: niech wyda
ziemia istotę żywą według rodzaju jej (w. 24). Ale ziemia nie wydaje
człowieka, człowiek nie jest kolejnym gatunkiem zwierząt.
Wszystkie zwierzęta zostały stworzone według ich rodzajów (w. 25), ale
człowiek nie jest stworzony według swojego rodzaju, lecz na obraz Boga (w. 27).
Istnieje wiele podobieństw między człowiekiem a zwierzętami, które zostały również
stworzone w szóstym dniu i mają ten sam pokarm, co człowiek (w. 29-30). Faktem
jest, że większość naszego DNA jest podobna do DNA szympansów. To jeden z
argumentów, który miał udowodnić, że człowiek tak naprawdę jest rodzajem
zwierzęcia, powstał przez hipotetyczny proces ewolucji. Oprócz faktu, że tak
naprawdę nie ma dowodów, które jednoznacznie potwierdzają, że teoria ewolucji
jest prawdą, Biblia uczy czegoś całkiem innego. Teorii ewolucji w żaden sposób
nie można pogodzić z nauką biblijną i mimo wielu podobieństw, człowiek jest
zasadniczo inny niż zwierzęta.
Bóg przemawia do człowieka, chce mieć relację z nim, co czyni go wyjątkowym
w całym stworzeniu. Bóg błogosławił człowieka, i dał mu jedzenie (w. 28). To
ogromna różnica w porównaniu do mitów innych religii, gdzie człowiek musi
pracować, aby dać jedzenie bogom. Bóg Biblii troszczy się o człowieka, i daje
mu wszystko, czego potrzebuje. Bóg stworzył świat, który był harmonijny, gdzie istniały
wzajemne relacje, troszczących się o siebie wzajemnie ludzi, posiadających
relację z Bogiem Stwórcą.
Wiele dyskutowano o tym, co to znaczy, że człowiek został stworzony na
obraz Boga. Proponowano różne wyjaśnienia, np. niektórzy twierdzą, że obrazem
Boga jest to, że człowiek potrafi posługiwać się językiem, jest w stanie mieć
relację z innymi, jest inteligentny, itd.
Jednak to wszystko nie jest przekonujące, między innymi przez to, że te cechy
do pewnego stopnia widać też u pewnych zwierząt.
To, że człowiek jest obrazem Bożym związane jest z tym, że człowiek
reprezentuje Boga na ziemi.
W pogańskich religiach, bożki (czyli posągi, obrazy) stanowiły obrazy bogów.
W kulturach mezopotamskich i starożytnych egipskich, posąg w świątyni był
realnym reprezentantem bogów na ziemi, a także król był ich obrazem na ziemi.
Wszyscy inni ludzie byli tylko niewolnikami bogów i króla. Celem stworzenia
człowieka wg starożytnych mitów było służenie bogom, jako niewolnik, przygotowywanie
im jedzenia (składanie ofiar) itp.
Biblia natomiast uczy, że każdy człowiek, kobieta i mężczyzna, jest
stworzony na obraz Boga, jest, więc obrazem Boga na ziemi. Każdy człowiek
reprezentuje Boga Stworzyciela na ziemi.
W biblijnej opowieści o stworzeniu nie czytamy o świątyni, gdyż całe
stworzenie było świątynią.
W tej świątyni Bóg umieścił swój obraz, aby Go reprezentował, mianowicie
człowieka. Człowiek ma rządzić w imieniu Boga nad stworzeniem, które jest
Królestwem Bożym. Przez to panowanie człowiek ma wskazywać na Boga, na
prawdziwego Króla wszechświata.
Człowiek ma panować nad stworzeniem (w. 28). Wyraz panować
jest hebrajskim słowem, oznaczającym rządy króla lub też troskliwe panowanie
pasterza nad swoim stadem. Oznacza to rządzenie z autorytetem, ale nie w sposób
egoistyczny, lecz podobny do rządów dobrego króla, pragnącego służyć swoim
poddanym, dla którego dobrobyt jego podwładnych jest ważniejszy niż jego własny.
W taki sposób człowiek ma panować nad stworzeniem, nie, jak suwerenny król,
który może czynić, co zechce, lecz jako namiestnik Boga, panujący zgodnie z
wolą Króla, przed którym jest odpowiedzialny za swoje czyny.
Zaplanowanym przez Boga celem człowieka jest bycie Bożym namiestnikiem na
ziemi, rządzącym nad stworzeniem i nad zwierzętami w Jego imieniu. To zadanie i
zarazem też błogosławieństwo dla człowieka (w. 28).
Tylko panowanie człowieka według Bożego zamysłu i woli staje się
rzeczywiście błogosławieństwem dla stworzenia. Niestety, po upadku w grzech, człowiek
stał się grzeszny i bardzo egoistyczny. Człowiek panuje teraz w taki sposób, że
myśli przede wszystkim o sobie i o swoim dobrobycie. Skutki takiego panowania
doświadczamy codziennie. Zamiast błogosławieństwem, panowanie człowieka stało
się przekleństwem dla świata.
Mimo grzechu, człowiek nadal jest stworzony na obraz Boga. Przez grzech
człowiek nie stał się zwierzęciem.
Istnieje tylko jeden Człowiek, który jest prawdziwym Obrazem Boga, bo sam jest
Bogiem. To drugi Adam, mianowicie Jezus Chrystus. On przyszedł na świat, jako
prawdziwy Człowiek, aby nas zbawić, i naprawić to, co zepsuł grzech. Tylko w
Chrystusie wierzący może znowu być obrazem Boga w sposób zgodny z Jego wolą.
Dzięki opowieści o stworzeniu rozumiemy, Kim jest Bóg, kim my jesteśmy i
też rozumiemy, czym jest stworzenie i jakie jest nasze miejsce i zadanie w nim.
Celem człowieka jest chwalenie i uwielbianie Boga Stworzyciela przez
wszystko, co robi, przez sposób,
w jaki panuje nad stworzeniem.
