Studium Biblijne
Albowiem
nie wstydzę się bowiem Ewangelii, gdyż jest ona mocą Boga ku zbawieniu dla każdego
wierzącego, najpierw dla Żyda, potem dla, bo w niej objawia się sprawiedliwość
Boga z wiary ku wierze, jak jest napisane: A sprawiedliwy z wiary będzie żył.
W tym krótkim fragmencie swojego listu, Apostoł Paweł
chce nam wytłumaczyć co oznacza, że jesteśmy zbawieni przez sprawiedliwość
Bożą. Jak zatem należy rozumieć wyraz „sprawiedliwość Boża”? Czy jest ona cechą
Boga, która znaczyłaby po prostu, że Bóg jest sprawiedliwy? Czy jest to
sprawiedliwość, którą Bóg daje?
Jedno nie wyklucza drugiego. Bóg jest sprawiedliwy i
ukazuje to w Ewangelii. Ukazuje to w tym, ze jest wierny swoim obietnicom.
Jednak ważne jest także to, że Bóg daje sprawiedliwość
człowiekowi; innymi słowy: Bóg czyni człowieka sprawiedliwym grzesznikiem.
Staje się to możliwym dzięki Ewangelii Jezusa Chrystusa (Rzymian 1,3-6).
Człowiek przez swój bunt i grzech jest niesprawiedliwy. Aby
być miłowanymi przez Boga, musimy być sprawiedliwymi wobec Boga, ponieważ Bóg
ze swojej natury nienawidzi niesprawiedliwości, czyli grzechu.
W rozumieniu biblijnym
sprawiedliwość nie jest czymś, co można mieć, posiadać w sposób
samodzielny, nie pozostając w relacji z inną osobą. Sprawiedliwym można być
tylko w relacji. Możemy zatem powiedzieć o kimś, że jest on sprawiedliwy,
jeżeli dopełnił swego obowiązku wobec osoby, z którą pozostawał w relacji.
Bóg jest sprawiedliwy, ponieważ dopełnia zobowiązań,
których podjął się zawierając przymierze z Izraelem. Jest Bogiem Izraela, ratuje
i zbawia go.
Bóg dotrzymuje swoich obietnic, dopełnia warunków
przymierza – Bóg jest sprawiedliwy.
Żaden człowiek nie może sam z siebie wypełnić warunków
przymierza zawartego z Bogiem, ponieważ człowiek jest nieposłuszny, buntuje się
i grzeszy – człowiek nie jest sprawiedliwy.
W Starym Testamencie zakon (prawo) ukazuje czym jest
sprawiedliwość:
Mojżesz pisze o sprawiedliwości, która pochodzi z Prawa:
Człowiek, który je wypełnił, przez nie będzie żył. (Rzymian
10,5 – cytat z Ks. Kapłańskiej 18,5).
Jednak nikt nie jest w stanie tego sam z siebie dokonać: Tak,
jak jest napisane: Nikt nie jest sprawiedliwy. (Rzymian 3:10 – cytat z Ks. Koheleta
7:20)
Człowiek nie jest więc w stanie wypełnić warunków
przymierza. Człowiek nie jest w stanie być posłusznym. To oznacza w
konsekwencji, że człowiek nie jest sprawiedliwy i nie jest w stanie w żadnym
przypadku sam odzyskać sprawiedliwości. Dlatego człowiek jest poddany sądowi
Bożemu i winien zginąć na wieczność. Bóg jednak obiecał ratunek. Bóg obiecał
Zbawiciela, który będzie naszą sprawiedliwością, a Bóg zawsze dotrzymuje słowa.
Sprawiedliwość i usprawiedliwienie znaczą zbawienie w Chrystusie. Już samo
znaczenie słowa „Mesjasz” z Jeremiasza – „Pan sprawiedliwością naszą” – zawiera
tę prawdę. Bóg spełnia wszystkie obietnice dane w Starym Testamencie (Starym
Przymierzu).
W Ewangelii Bóg objawia nam sprawiedliwość nie z Prawa:
Wiemy jednak, że człowiek nie dostępuje usprawiedliwienia
z uczynków Prawa, lecz przez wiarę w Jezusa Chrystusa. My uwierzyliśmy w
Chrystusa Jezusa, aby osiągnąć usprawiedliwienie z wiary w Chrystusa, a nie
uczynków Prawa, ponieważ żaden człowiek nie osiągnie usprawiedliwienia z
uczynków Prawa. (Galatów 2,16)
Tylko Chrystus może być podstawą naszej sprawiedliwości.
Nie ma usprawiedliwienia i sprawiedliwości wobec Boga bez Chrystusa. Chrystus
jest naszą sprawiedliwością. Możemy być
i jesteśmy sprawiedliwymi wyłącznie w Chrystusie. Nie jest to nasza
sprawiedliwość, jest to dar od Boga.
Jeżeli więc Apostoł Paweł mówi w liście do Rzymian o
sprawiedliwości Bożej, rozumie przez to sprawiedliwość, która czyni nas
sprawiedliwymi wobec Boga.
W usprawiedliwieniu
chodzi o status człowieka, przeznaczony mu przez Boga. Ktoś jest winny, a
sędzia uniewinnia go, daje mu status niewinnego. Bóg deklaruje człowieka
sprawiedliwym w Chrystusie. Chrystus, ponieważ był posłuszny, był On tym samym
sprawiedliwy. Jego posłuszeństwo jest nam policzone: jesteśmy sprawiedliwymi
tylko i wyłącznie w Chrystusie! Nic nie możemy sami zdziałać, poprzez żaden z
naszych uczynków nie możemy stać się sprawiedliwymi. Prawdę tę Bóg objawił w
Ewangelii. Nigdzie poza Ewangelią Bóg nie objawia sprawiedliwości. Dlatego też
Ewangelia jest mocą Bożą ku zbawieniu.
Tylko w wierze możemy otrzymać sprawiedliwość. Pojęcie,
że przez wiarę jesteśmy sprawiedliwi, a nie przez uczynki (posłuszeństwo) nie
jest czymś nowym w Nowym Testamencie. Już w Starym Testamencie znajdujemy taką
myśl. Aby przydać wagi swoim słowom, Paweł cytuje proroka Habakuka 2,4: ... jak
napisano: A sprawiedliwy z wiary żyć będzie. (Rzymian 1,17), oraz: Co
bowiem mówi Pismo? Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to policzone jako
sprawiedliwość. (Rzymian 4,3).
Sprawiedliwość nie znaczy tylko uniewinnienia przed
Bogiem i przebaczenia naszych grzechów, ale też łaskę odnowienia wierzącego.
Sprawiedliwość znaczy również, że jesteśmy jednością z Chrystusem. Przez wiarę
zostaliśmy wprowadzeni w duchową jedność z Chrystusem, w taki sposób, że mamy
udział we wszystkich dobrodziejstwach Chrystusowych.
Należy jednak stwierdzenie to dobrze rozumieć: „mieć
udział” budzi w naturalny sposób skojarzenie ze światem biznesu. W kontekście biblijnym ma ono jednak inne
znaczenie. Człowiek nie wnosi żadnego wkładu, udziału sam z i przez siebie.
Można także powiedzieć, że jesteśmy dziedzicami: Chrystus
umarł na krzyżu, a my dziedziczymy tego skutki w fakcie usprawiedliwienia. Sami
nic nie zrobiliśmy, a jednak mamy pełny udział w dobrodziejstwach Chrystusa.
Oznacza to także, że od momentu usprawiedliwienia zaczyna
się proces uświęcenia w naszym życiu. Od momentu usprawiedliwienia, czyli
zbawienia, jesteśmy w Chrystusie nowymi ludźmi i zostaliśmy wcieleni (włączeni)
w Chrystusa, czyli, że jesteśmy własnością Chrystusa, podlegamy Mu całkowicie.
Nie ma ani jednej części naszego życia, naszej rzeczywistości, o których
Chrystus nie mówi: „to moje”!
Co to jest wiara?
Wiara oznacza pewność poznania, dzięki któremu uznaję za
prawdę wszystko, co Bóg objawił w Swoim Słowie. Wiara jest też głębokim
zaufaniem, które Duch Święty przez Ewangelię stwarza we mnie. Wiara daje mi
pewność, że otrzymałem od Boga odpuszczenie grzechów, dar sprawiedliwości i
życie wieczne w niebie.
Wiara ma więc aspekt zarówno intelektualny, jak i
emocjonalny. Mam pewność, że wszystko to, co czytam w Biblii jest prawdą. Jest
to przekonanie, że to, w co wierzymy jest prawdą; jest to akceptacja, że
wszystko w Słowie Bożym jest prawdą, którą sam Bóg nam objawił.
Aby być przekonanym, że coś jest prawdą, musimy to
najpierw poznać. To znaczy, że wiara zawiera wiedzę. Wierzyć oznacza także
wiedzieć. Wynika z tego, że musimy studiować Pismo Święte nie po to, aby
prowadzić ciekawe dyskusje, ale tylko i wyłącznie po to, aby poznać Boga
wszechmogącego i poznać moc jego zbawienia.
Słowo wiara znaczy też zaufanie Bogu, poleganie na Nim, czyli, że jesteśmy pewni, że to,
co czytamy w Biblii jest prawdą, że Bóg jest taki, jak Biblia nam to objawia.
Wiara jest także posłuszeństwem Słowu,
życiem w Jego prawdzie, czyli tak jak Ewangelia nas tego uczy. Jest to poddanie
się pod panowanie Chrystusa.
Wiara jest ściśle związana z Ewangelią. Wiara może tylko
istnieć jako odpowiedź na Ewangelię, odpowiedź na obietnice Boże dane już w
Starym Testamencie.
Wiara bez poznania Ewangelii jest niemożliwa.
Wiara nie jest skutkiem działania człowieka. Człowiek sam
nie „produkuje” wiary.
Gdyby tak było, wiara byłaby uczynkiem człowieka, przez
który zostaje on zbawiony.
Ewangelia jest w tej kwestii bardzo jednoznaczna: Wiara
jest darem Bożym, który otrzymujemy przez Ducha Świętego. (Por. Rzymian
3,20-22.28; 4,2-5; 9,32; Galatów 2,16; 3,2.5)
Takie jest właśnie bogactwo Ewangelii: nasze zbawienie
nie zależy od nas. Nie możemy „zarobić” na zbawienie. Naturalnie, jest nam
niezwykle trudno zaakceptować ten fakt. Jest bardzo trudno przyjąć, że możemy
tak wielki dar otrzymać coś za darmo. Zazwyczaj, w naszym życiu codziennym,
sami chcemy coś zrobić, mieć swój wkład w osiągnięciu celu. W tym jednak
konkretnym przypadku oznaczałoby to jednak ciągłą niepewność co do
wystarczalności i ilości włożonej przez nas pracy. Nie musimy jednak ciągle żyć
w takiej niepewności. Tylko w Chrystusie znajdujemy pewność naszego zbawienia.
Jeżeli wierzymy w Chrystusa, możemy być rzeczywiście pewni, że jesteśmy
usprawiedliwieni i zbawieni, pomimo tak wielu naszych grzechów i
niedoskonałości, z którymi codziennie musimy borykać się w życiu. Tylko przez
wiarę Bóg patrzy na nas jako sprawiedliwych, a sprawiedliwy z wiary żyć będzie.
