Studium Biblijne
My
wszyscy tedy, z odsłoniętym obliczem, oglądając jak w zwierciadle chwałę Pana,
zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę, jak to sprawia Pan,
który jest Duchem.
W Starym Testamencie Izrael jeszcze nie posiadał pełnego
objawienia Bożego takiego, jak my mamy w Chrystusie. Izrael miał zasłonę, którą
można zdjąć jedynie w Jezusie Chrystusie.
Jezus Chrystus jest jedyną drogą do Boga Ojca. Jezus sam powiedział:
Ja jestem droga i prawda i żywot, nikt nie przychodzi do Ojca, tylko przeze mnie (Ew.
Jana 14,6).
W Jezusie Chrystusie Bóg objawił się w pełni. Jeśli
chcemy wiedzieć, kim jest Bóg, musimy poznać Jezusa. Jezus jest Panem, Jezus
jest Bogiem.
Tylko w Jezusie możemy prawdziwie poznać Boga, naszego
Stwórcę i Pana. Tylko wtedy, kiedy nawrócimy się i uwierzymy w Jezusa, zostanie
odsłonięta zasłona i będziemy mogli oglądać chwałę Pana.
Teraz jednak jeszcze nie w pełni widzimy chwałę Boga,
lecz widzimy ją jak w zwierciadle. Nie widzimy jeszcze w sposób bezpośredni,
lecz widzimy jak w lustrze. Tak jak lustro oddaje wierny obraz prawdziwego
obiektu, tak też widzimy chwałę Bożą jako prawdziwe odbicie.
Czym jest
chwała Boża?
Mojżesz prosił Boga, aby mógł zobaczyć Jego chwałę. Było
to jednak za wiele, bowiem żaden człowiek nie może zobaczyć oblicza Pana, nie
przeżyłby tego. Bóg pozwolił Mojżeszowi zobaczyć go tylko z tyłu (Ks. Wyjścia /
III Mojż. 33,17-23).
Bóg jest święty, a my jesteśmy grzesznikami, dlatego zginęlibyśmy
widząc Go.
Ale w Jezusie Chrystusie jesteśmy usprawiedliwieni, co
znaczy, że jesteśmy pojednani z Bogiem. Dlatego, tylko przez Jezusa Chrystusa,
wierzący może przybywać w obliczu świętego Boga i zobaczyć Jego chwałę.
Teraz na tej ziemi nie widzimy w pełni Jego chwały, gdyż
żyjemy w grzesznym ciele, ale po powrocie Jezusa wierzący będą żyli wiecznie na
nowej ziemi. Niebo i ziemia zostaną połączone, już nie będzie podziału jak obecnie
(Ks. Apokalipsa 21,1-8). Chwała Pana wypełni całe stworzenie.
Chwały Pana nie jesteśmy w stanie tak naprawdę opisać lub
zrozumieć, ponieważ jest za wielka. W Biblii znajdujemy próby jej opisu. Np.
prorok Ezechiel mógł coś zobaczyć z Bożej chwały. W pierwszym rozdziale Księgi
Ezechiela znajdujemy opis chwały Bożej. Na końcu czytamy o reakcji
proroka: gdy chwałę Pana ujrzałem,
upadłem na twarz. I słyszałem głos tego, który przemówił (Ks. Ezechiela
1,28). Gdy ujrzymy chwałę Boga nic innego nam nie pozostanie, niż upaść na
twarz i uwielbiać Boga.
Przemienienie
Ewangelia oznacza więcej niż to, że możemy zobaczyć chwałę
Boga. Ewangelia oznacza, że przez Jezusa Chrystusa sami mamy udział w Jego chwale.
Każdy wierzący zostaje przez Ducha Świętego przemieniony.
Grecki tekst używa tu dokładnie tego samego czasownika, używanego też w opisie
przemienienia Jezusa na górze (Ew. Marka 9,2; Ew. Mateusza 17,2). Wyraz ten
oznacza całkowitą przemianę (transformację) w coś, co jest całkiem nowe i inne.
Celem naszego przemienienia jest to, aby być takim samym
obrazem, Którym jest Chrystus, czyli aby stać się podobnymi do Chrystusa.
Adam został stworzony na obraz Boga (Ks. Rodzaju 1,26-27;
5,1). Przez upadek w grzech człowiek wiele stracił. Grzech przeniknął wszystko,
dlatego nie widać w nas już za wiele z obrazu Boga. Skutkiem grzechu jest
oddalenie od Boga oraz ludzka ślepota, człowiek sam z własnej inicjatywy nie
szuka Boga i nie poznaje Go, potrzebuje Bożej pomocy. Bóg sam uczynił wszystko,
abyśmy mogli znowu być pojednanymi z nim. Przez śmierć i zmartwychwstanie
Jezusa Chrystusa nasze grzechy są nam przebaczone, jesteśmy usprawiedliwieni i
pojednani z Bogiem. To nie jest teoria, to ma praktyczny wymiar. Oznacza to, że
każdy wierzący w bardzo konkretny sposób zmienia się. Każdy wierzący zostaje przemieniony.
Przemienienie to nie nastąpi dopiero w przyszłości, po powrocie Jezusa
Chrystusa. Grecki tekst wskazuje na to, że przemienienie już teraz się zaczęło.
W momencie, kiedy człowiek uwierzy, jest zbawiony i już jest nowym stworzeniem
(2 Koryntian 5,17).
Bóg od razu zaczyna przez Ducha Świętego proces uświęcenia
i odnowienia w naszym życiu. Dlatego nie może być inaczej niż to, że życie
wierzącego zmieni się radykalnie.
Paweł pisze, że nosiliśmy
obraz ziemskiego człowieka, czyli
Adama, ale tak my, wierzący, będziemy
nosili obraz niebieskiego człowieka, którym
jest Chrystus (1 Koryntian 15,49). Jezus Chrystus jest obrazem niewidzialnego Boga (Kolosan 1,15).
Bóg przeznaczył nas, abyśmy zostali podobni do obrazu Syna jego (Rzymian 8,29), przeznaczył
nas, abyśmy żyli w chwale (por. Rzymian 8,30).
Jesteśmy przemienieni z
chwały w chwałę. Pierwsza chwała jest chwałą, którą widzimy w naszych
sercach (2 Koryntian 4,4 i 6). Kiedy poznajemy Ewangelię i nawrócimy się, wracamy
do Boga, i zasłona zostaje zdjęta (w.
15), abyśmy widzieli chwałę.
Ale to jeszcze nie jest pełna chwała, ponieważ nadal
żyjemy w grzesznym ciele; nie przeżylibyśmy, tak jak Bóg powiedział Mojżeszowi.
Ale tak jak Mojżesz już coś z chwały Bożej zobaczył tak i my możemy zobaczyć i
doświadczyć.
Przez Ducha Świętego jesteśmy w stanie zobaczyć Bożą
chwałę i Duch Święty też zmienia życie wierzącego w bardzo konkretny sposób.
Prawo Boże jak wiemy ze Starego Testamentu nie potrafi zmienić ludzi i nie
potrafił przybliżyć człowieka do Boga. Prawo Boże oskarża człowieka, i przez
Prawo poznajemy jak grzeszni i nieposłuszni jesteśmy.
Dlatego Paweł pisze, że litera zabija, ale Duch
ożywia (2 Koryntian 3,6).
Duch Święty daje nam życie, ponieważ On zmienia nas w nowe
stworzenia, i przemieni nas na obraz Jezusa Chrystusa.
Człowiek został stworzony na obraz Boga, miał
odzwierciedlać Bożą chwałę. Przez nasz grzech i nieposłuszeństwo,
obraz Boga w nas został zniekształcony (por. Ks. Rodzaj 1,27; 3,22-24).
Jezus jest pełnym obrazem Boga, a jest zarazem obrazem
tego, kim my będziemy w Nim; W Chrystusie wierzący znowu
jest w pełni stworzony na obraz Boga, oddając Jego chwałę.
Konkretnie oznacza to, że w naszym życiu i osobie coraz
bardziej widać, kim jest Jezusa. Nasz charakter ma oddać charakter Jezusa,
nasze czyny mają być podobne do czynów Jezusa. Nasze przemienienie polega na
tym, że stajemy się moralnie i duchowo podobni do uwielbionego Jezusa
Chrystusa, który jest pierworodnym pośród
wielu braci (Rzymian 8,29).
Tylko w Jezusie Chrystusie i przez Ducha Świętego
jesteśmy w stanie być, kim jesteśmy, mianowicie człowiekiem, stworzonym na
obraz Boga, ku Jego chwale.
Jeszcze żyjemy na tym świecie, przepełnionym cierpieniem
i bólem, dotykającym nie tylko człowieka, ale całe stworzenie (Rzymian 8,18-22,
31-39), ale nadchodzi nowa era, w której wszystko będzie nowe. W nowym świecie
już nie będzie grzechu ani jego skutków, po powrocie Jezusa Boża
chwała wypełni całe stworzenie. Wtedy każdy, kto jest w Chrystusie będzie w
pełni żyć w chwale Bożej.
Umiłowani,
teraz dziećmi Bożymi jesteśmy, ale jeszcze się nie objawiło, czym będziemy.
Lecz wiemy, że gdy się objawi, będziemy do niego podobni, gdyż ujrzymy go
takim, jakim jest. (1 Jana 3,2)
